Kaspar Thomann to Raphael Egli; 1611, September 04
| Author: | Kaspar Thomann | |
| Recipient: | Raphael Egli | |
| Date: | 1611, September 4 | |
| Place: | London |
|
| Pages: | 1 | |
| Language: | Latin |
| Editor: | Edited by Julian Paulus |
| Source: | Kassel, University Library, 2° Ms. chem. 19[1, f. 59 (olim 54) |
| Quote as: | https://www.theatrum-paracelsicum.com/index.php?curid=7505 |
Edition
Quò diutius siles, eò vehementius intimis angor sensibus; Maec[onas] ac benefactorum optime, ac ceu Pater Colende; Mihi planè persuadeo esse, qui simultates inter nos seminarint, fieri alioquin nequiret, ut tam insignem, per Landgravium, Ottonem, scribendi praetermisissus opportunitatem; si quid sinistri de me concepisti, obnixè & repentur oro, liberè significes; errores, si quos commisi, libenter non tantùm statebor, sed et poenas luam. Quicquid sit, ita me hucusque gesse, / posthac gesturus sum, Deo volente, ut nullus dicere audeat, Tomannum unque dicto, factoque in Synceritatem, et eandorem peccasse. Utcunque, nunquam ego cogitandi finem faciam, donec occasionem nactus fuero, tibi tuisque ita gratificandi, ut virum nevei decet pectoris. Certé ista tua taciturnitas varias in animo meo ciet cogitatationes. Amabó, scrupulum rotundé exime, nemini paucens. Te majorem in modum supplex rogo, ad omnia mihi responde, quae per literas filii tui Hulderici, & Hanibali ministri Eremari(?) filium abs te petii. Raglphquxm, et Arsusbdefusm an paratum habeas, hisce nundinis rescribe, & si paratum sit mitte particulam utriusque ad examen subicendum, ac videbo, ut ipse veniam, eaque huc referam. Eques ille qui adeò illorum avidus erat, planè ea nunc negligit: Verum, ut dixi, si bonam probam huc miseris, efficiam ut lucrum ad te veniat, ipse ad te ipsum profsciendo, et coram explicando, quae non libenter literis committo. Inquiram nihilominus de istorum cupidis, quamvis id summa cautione faciundum sit. Praeterea mihi reverenter orandus eris, & si fieri posset, exorandus, ut mecum per has nundinas communicare dignêre Phÿlisteam Basilii Valentini, praeparationem nimirum ⟨antimonii⟩ per inferiora purgantis; celeberrimus Hartmannus eam tibi non denegabit, cuj nunc observanter manus exosculor. Jam mihi occurrit, filium tuum hîc mihi narrasse Angelum à Sala festivum quoddam habuisse artificium, nimirum gladium evaginandi cum maxima emicante flamma, quae miram odoris emiserit suavitatem; quin et potuisse rubeos perfumare, ut vulgò dicunt, corallos. Duobus hisce artificus si me beares, magnum cumulum adjiceres tuis in me beneficiis, pro quibus me gratum praebebo. Si quid literarum, aliudvè habes, Francofurtum mittas in officinam Northonianam, ad Guilelmum Harper, in die Burggassen, priximè ad bibliopolium Wolphii Nostri. Officiosam nunc ascribo salutem D[ominum] Combachio, professori, & fratri ejus ornatissimo D[omino] Ludovico, D[omino] D[omino] Petraeo, praecipuè vero conjugi tuae, familissimae Matronae, filiabus, generisque tuis omnibus. Baro D’arceyus nuper ab exteris redux, ut illustris eques D[ominus] Thomas challonerus, Magnae Britanniae Principis Magnus nunc cubicularis tibi longè amicissimam tibi ascribunt & humanissimam salutem. Interim me tibi meaque studia eius(?) patri germano cummendo.
Pernici calamo, Londino 1611. 4 Septemb[ris].
Tibi, Tuisque omni officiorum genere sine fino obstrictissimus
Casparus Tomannus Tigurinus
Fertur ad vos rediisse Rhenanum, ignomimam Hassorum, antrum sit, rescribo, & cave tibi posthac ab ipso, homo est fallacissimus & merdacissimus.
[f. 59v] Maximè Venerando, in christo Patri, D[omino] Raphaeli Eglino, Inconio Tigurino, in illustri Mauritiana Academia professori ordinario & S.S. Theologiae Doctori, Domino, Maecenati, & praeceptori, ac affini Marpurgum.
