Text.Reusner.1578-01.A1v/Text
[sig. A1v] Ad excellentiss[imvm] D[omi]n[vm] D[octorem] Danielem Scepsivm λόγος τῷ τῆς ἐυγνωμοσύνης ἔργῳ.
Ceu gratam feßis impertit amareus vmbram,
Cum torrens rapido Sirius igne furit:
Sic quoque, dum tumidis Ecclesia nutat in vndis,
Intendit Christus carbasa parua scaphæ:
Cærula turritas ne quassent salsa carinas,
Neu turbet tremulas imbrifer Auster aquas.
Sic dat Doctores: His stat sustenta columnis,
Sit licet exiguo vimine suta, domus.
Qui sua perpetuæ consecrant nomina famæ,
Qui feßis præbent nectar, & ambrosiam.
Pro quibus auctori nos Christo dicere laudes,
Thrëiciæq́ue decet tangere plectra lyræ:
At tot luminibus crocei flores amaranthi
Spargere, & exiguis accumulare bonis.
Tuq́ue Machaonij Doctor clarißime cætus
Scepsi, doctrinæ das monumenta tuæ.
Nam teneris auges plantis Heliconia tempe,
Hisq́ue addis vallos, quadrifidasq́ue sudes.
Idcirco faustum largitur Apollo medendi
Vsum, ac Ascræam dat tibi Musa chelyn.
Sis felix, & Reusnerum complectere alumnum,
Et placida tenues suscipe fronte modos.
Ista quidem meritam non æquant præmia palmam,
Carta sed ad doctos officiosa venit.
