Difference between revisions of "Benedictus Figulus, Der CXXVIII. Psalm (1602)"

From Theatrum Paracelsicum
Line 53: Line 53:
Talibus hos præmîjs {{MarkupSmallcaps|Iova}} subinde beat.
Talibus hos præmîjs {{MarkupSmallcaps|Iova}} subinde beat.


</poem>


<!-- {{Apparatus}} -->
<!-- {{Apparatus}} -->


[[category: Benedictus Figulus (author)]]
[[category: Benedictus Figulus (author)]]

Revision as of 13:12, 6 October 2022

Der CXXVIII. Psalm. Des Königlichen Propheten Davids/ Welcher ist/ vnnd billich mag genennet werden/ das EhrenKräntzlein des Heiligen Ehestandts. Carmine bilingvi, Verfasset/ vnd zu Ehren vnd hertzlicher Glückwünschung dedicirt. Auff den Hochzeitlichen Ehren vnd frewden Tag/ Des Ehrenvesten vnd Hochgelarten Herren/ H[errn] Nicolai Grieben/ I[uris] V[triusque] D[octoris] als Herrn Breutgams: Vnd dann der fürnemen vnd Tugendreichen Jungfrawen/ Anne Fachin/ Des Ehrenvesten/ Hochgelarten vnd Wolweisen Herren H[errn] VVilhelmi Fachen/ I[uris] V[triusque] D[octoris] vnd Consulis Primarij, inn Erffordt/ ehleibliche Tochter/ als seiner lieben verawten Braut/ so gehalten 21. VIIbris, inn Erffordt. Anno salutis humanae, cIↄ Iↄ cII.

Epigramma dedicatorivm.

Legitimi sacrata tori dum festa celebras
O Nicolae, Decus nobile Castalidum,
Cum desponsatâ, Legum ô Celeberrime Doctor,
Virgine Candidulâ, Sponse colende, tuâ:
Hæc cape Psalmographi divina melismata Vatis,
In queis Coniugii prædicat ille statum.
Sicce tuas Tædas Thalami primarius Author
Eximio Christus munere condecoret,
Dulcia amariciem Crucis omnem in gaudia vertat,
A vestro thalamo fata sinistra fuget.
Conjugium tandem vestrate per omnia felix
Reddat, in astrigera vosmet & arce beet.


Argvmentvm.

Pingiturà Vate hîc sors florentissima turbæ,
Quæ sanctum vero Numen honore colit.

Se sub servitium quicunq́ue modò abdicat Almum
Iovae, est is felix ter, magis atq́ue magis.
Cui firmo Domini timor hæret pectore, quem non
Tramite abejusdem devius error agit,
Divinis verbis qvod is imperat, usq́ue paratum
Mentis persevier sedulitate pia.
Non ille in cassum colet arva paterna, secundo
Verum contingent Numine cuncta tibi.
Fertili & ecce sinu qvæ semina cunq́ue recepit,
Largifluo ille tuus fœnore reddet ager.
Dulcia qvin carpes proprio acquisita, benignâ
De dextrâ Summi, fercla labore tuo.
Vxor sedula, qvam tenet ardua cura regendæ
Nempe domus, tibimet palmitis instar erit.
Vbere cingentis proventu habitacula & ædes
Vuis trugidulis, luxuriante coma.
Et veluti viridis palntaria rure beato
Pubescunt Oleæ, fertilitate sua.
Sic quoq́ue Gnatorum circundabit illa propago
Iucunda, hanc mensam, garrula turba, tuam.
Indulgente Deo, nam talis vita piorum est,
Talibus hos præmîjs Iova subinde beat.