Text.Reusner.1579-01.B2r/Text
[sig. B2r] Alivd.
Pro sponsi sponsæque ευτυχια, ευχη επιθαλαμιος.
Dißimulare etiam sperasti, sponse, latenter
Posse faces, tacit usq́ue nouos moliri hymenæos?
Sed te primus amor, sed te data dextera nuper,
Et niueis tenuit circumdans sponsa lacertis.
Esto mihi testis Sol, & Philyreus Elister
Fluuiorum princeps: Musæ, mea numina, plausus
[sig. B2v] Tollebant, aureoq́ue sonans chelys enthea plectro
Edebat numeros, dubijs cum fama susurris
Innueret thalamos, nec, quid sperasset, haberet
At iam Mygdonijs, rutilans Aurora quadrigis
Inducit cœlo lucem, quam dixerat Hymen.
Ipse fauet sponsis Diuûm sator, atque hominum rex,
Dum non deturbat vibrata ceraunia telo.
Gratantur sponsis, spumas salis ære ruentes,
Dum nullos tollis Nereus è vortice fluctus,
Fluctus, qui frangunt ferrata cuspide contos,
Ancora sed classes optata figit arena.
Plenis ipsa Ceres calathis fert munera sponsis,
Dum iani maturis falces supponit artistis,
Quas circum inflatus buccis agrestibus vter
Clangit. Quin largi properat carchesia musti,
Liber, pampineo mox quod grauidus autumno
Mittet ager, curuo Saturni dente putatum,
Et plenum vino fundit cratera Falerno.
Ipsi etiam Fauni agrestes, Dryadesq́ue puellæ
Venatum ire parant: rigido venabula ferro,
Quadrijugiq́ue ruunt curris, & odora canum uis.
Ærea terribili conspirant cornua cantu,
Frendentesq́ue vomunt spumis mistum ore cruorem
Apri: lethali sternuntur cominus arcu
Cerui, ac aurici lepores per retia vitam
Cum fremitu fundunt. Regali splendida luxu
[sig. B3r] Sic domus instruitur sponsis parere paratis.
Mensis Cymodoce, Thetis & Panopea virago,
Pinnigeros donant flagranti è flumine pisces.
Ipse etiam Phœbis, Latonæ splendida proles,
Iungit equos curru, quem magnus membra Pyragmon,
Et pater Æolijs formarat Lemnius oris:
Laudibus vt meritis docto gratetur alumno.
Munera Pieriæ nectunt cantanda sorores
Sponsis: quas iuxta crepitat Tritonia Pallas,
Terribilis cristis, armataq́ue acynace curuo:
Non secus ac Mauors tremulos vomit aureus ignes.
Quem contra insurgit torto Bellona flagello.
Et dubitemus adhuc, Floriani extollere sponsam?
Fert rosa lacteolum depictum sanguine florem,
Cum referunt gratum Eoæ Atlantides ortum:
Lactea sic roseo suffundit labra rubore
Magdalena, aureô suras ornata cothurno,
Sarranoq́ue gerens fucatus murice pallas.
Egregiam Floriane domum, & spolia ampla reportas,
Sponsam, quæ sanctos æquat pietate parentes.
Quæ dotata venit castoq́ue ornata pudore
Huc geminas nunc flecte acies, hanc aspice nympham,
Hæc illa est, tibi quam promitti sæpius audis,
Magdalena, genus Salmvthi: secula viuet
Aurea quæ tecum. Multi hac è stirpe nepotes
Mille tibi Aurunco libabunt oscula patri.
[sig. B3v] Tu Florianus eris: manibus date lilia plenis.
Puniceos spargam flores, viridesq́ue amaranthos.
Viuite felices felici fædere iuncti:
Insistat nunquam vestras Cocytia virgo
Sedes, quæ tetros Amsancti exhalat odores.
Vipereis crines torquens discordia tænis
Hunc fugiat, stygijsq́ue Alecto emissa tenebris.
Sponsa sit excellens capiti Chamomilla dolenti,
Sic sponsus tristes poterit deponere curas.
Casta oculis sponsi dubijs sit Ruta, medullis
Illicitas pellens flammas: subrideat vni
Sponsæ, ac in sola defigat lumina sponsa.
Aßiduis tracta manibus, Floriane Chamædrin:
En tibi natiuos herba hæc testatur amores:
Bina vt iungantur semper folia, aspice, binis
Iunctis luxuriat folijs diuina Chamædrys.
Hîc floret cupiens æquare Lauendula moschum,
Et reddens morbis amissam spica loquelam,
Frigida cum nimium replet pituita cerebrum:
Sic reddit pressam tua Magdalena loquelam,
Feruida cum bilis flagrantes aggerat iras.
Ponè thorum suaues diffundit Amaracus auras
Cui se Pulegium serpens longo agmine iungit,
Languida ne tardo torpescant membra veterno,
Sed sacra dent Phœbo, cum lucis Phosphorus autor
Tithoni igniferos tollit de gurgite currus.
[sig. B4r] Ah viuant animis iuncti, quos viuere iunctos
Rex iubet altipotens. Patris ô memorabile verbum
Christe faue sponsis, thalamum bone Christe secunda,
Pocula seu Canaæ mutasti Acheloia Baccho,
Cum serui vitreis implerent dolia lymphis.
