Text.Figulus.1608-01.A2r/Text
[p. 3] Elegi prolocvtrices et dedicatorii ad clarissimum, doctissimum, et experientissimum virum, D[omi]n[um] Ioachimum Tanckium, utriusque medicinæ doctorem & Professorem Inclytæ Vniuersitatis Lipsensis, &c. Dominum & Pastronum sibi plurimùm colendum.
Artis Apollineæ decus, ô Doctissime Tancki,
Ignotum ignotus nonne salute beet?
Alliquioq́ue sibi nunc consuetudinis vsum
Conciliet licitæ? fœdus amicitiæ
Atque nouæ scriptis ineat? Neu respue quæso
Ingenuæ mentis præuia signa meæ.
Dum tuus exarsit reclusos noscere fontes
Et montes animus sedibus Hesperiis,
Et desiderio Mysteria magna sequaci
Affectat Lapidis, Mvnera Diva, Sophûm.
Paucula præfabor; Non abs re nempe futura
Spero, nec à Veri calle remota procul.
Cœlica iam plures Lapidis secreta Sophorvm
Exposcunt, quærunt sumptibus vsque suis.
Hoc præstare valet nunquam Prudentia nostra,
Quamuis sit miris ingeniosa modis.
Vnivs Hoc Mvnvs Patris est super astra sedentis
Transcœleste: Datur, quos Dova mitis amat:
Sincero qui corde colunt & amore fideli
Christvm, quærentes Cœlitus hocce Bonum.
[p. 4] Assiduis feriunt precibus qui Culmen Olympi,
Et pulsant summi simplice corde fores.
Gratia de superis Cœlorum hæc montibus, Alma
Defluit in dignos, quos Deus æquus amat.
Non ideo cuiuis contingit adire Corinthum:
Pauperibus tribuit talia sæpe Deus.
Hortus hic Hermeticus præclusus ab omnibus, isthîc
Peruigil obseruat aurea poma Draco.
Te si intromittat sed in hunc vbi Ianitor hortum,
Indulgente Deo cœlituumque Duce:
Nec poteris oculos vigilis sopire Draconis:
Irrita spes, labor ac irritus omnis erit.
Non ideò ficto Christvm veneremur amore,
Pulsemus precibus sancta theatra piis.
Cœlipotentis Heri, tribuentis munera tanta:
Cœlitus Hoc Donvm, non aliunde, venit.
Mitior afflabit tandem nos Aura supremi
Numinis, & dignis præmia digna dabit.
Hæc monuisse pudet verùm doctissimè Tancki,
Ignoscas Vati. Forsitan hocce licet.
Ignosces. Tantùm non delectare Poëtæ,
Congraua verùm etiam sæpe monere solent.
Talibus ast forsan tibi nostra Camœna molesta est:
Ipse saits nosti, quæ peragenda sient.
Offero nunc Tancki sincera mente libellum,
Accipe subplacida munera parua manu.
Quæ facit eximio Vates, sub, publica, egenus.
Scripta patrocinio, præsidioq́ue tuo.
Quæ Benedictua tenent Lapidis Magnalia Magni ac
Maxima, Magnorum viuida scripta Sophûm.
Excipias hilari munuscula talia fronte:
In te sint animi ceu documenta mei
Ex imis cordis penetralibus vsque fauentis,
Quærentisq́ue tuæ vincula amicitiæ.
[p. 5] O vtinam nostros conatus vsque iuuare
Quis posset facili munificaq́ue manu.
Pavper vbique iacet: nec eum qui subleuet, vllus:
Paupere sæpe latent magna talenta casa.
Tempus adest id, vt exsurgat de stercore pauper
Confortante manu cunctipotentis Heri.
Implebitq́ue bonis inopes, saturabit egenos,
Ambrosiæ diuæ quos tenet alta fames.
Atque propinabit Diuini flammea Vatis
Esdræ, his qui sitiunt, pocula, crede mihi.
Econtrà calicem furibuno flumine plenum
Iræ diuinæ, vindice, crede, manu
Euacuandum tot furiosis hostibus Alm&Aelig;
Iova Crucis, nigra non sine fece dabit.
Impia turba Caue, Resipisce, amplectere Christi
Omnipotens Verbvm Cœligenumq́uue sonum.
Oscula submiti Cœlorum ferto Parenti
Submissa, ac humili fundito voce preces.
Hortatur Psalmo ceu te Psalmista secundo,
Oscula fer Gnato, ne peritura sies.
Tempora iam præstò sunt infœlicia, Mundum
Puniat vt gladio vindice, peste, fame,
Ira succensus. Solio surrexit ab alto,
Hostes conculcet toto vt in orbe Deus.
Ante oculos manifesta quidem spectacla videmus,
Nec tamen apparet vir probitatis amans.
Diuitiis inhiet fluxis modò totus vt Orbis?
Cœlestes negligens alittonantis opes;
Ipse vides mecum Tancki lectissime, abundè.
Ludicra Mundus amat, diuitiasq́ue colit.
Thesauros quærit: Thesaurum Cœlitem, Iesvm
Respuit: Humana en Vox magè Voce Dei
Iam cordi est, qui nos ad sese inuitat amanter,
A semet Solo Discere nosq́ue iubet.
[p. 6] Vox Tua, Diue, Tuum, Iesv, Venerabile Verbvm
Infixum cordi sit maneatque meo.
Sum licet indignus peccator, inopsque: Beabis
Meq́ue meosq́ue polo: Sim famulusq́ue tuus.
Optime iam Tancki, mea pectoris intima sensa
Prolata ignoscas, non dubitante fide:
Intus agente Deo: nobis dictante Magistro
Flamine sacrato. Simplicitatis opus
Hoc nostræ reputes. Hæc nostra fluentia vena
Paupere consulito carmina quæso boni.
Interea sospes viuas, videamus vtrinque
Donec nos fortsan commoditate breui.
Colloquioq́ue frui detur, quoque iungere Dextras
Dextris optatas. Viue valeq́ue diu.
