KassUB 2chem19.1 138
| Author: | Conrad Schuler |
| Recipient: | Moritz Landgraf von Hessen-Kassel |
| Date: | 1612 February 13 |
| Place: | Kassel |
| Pages: | 3 |
| Language: | Latin |
| Editor: | Edited by Julian Paulus |
| Source: | Kassel, UB, 2° Ms. chem. 19[1, f. 138—139 (alt f. 130—131) |
| Quote as: | https://www.theatrum-paracelsicum.com/index.php?curid=344 |
| Names: | Johann Eckel |
| Places: | Eppstein |
[f. 130r] Illustrissime et potentissime princeps, domine clementissime,
subsignificavit Eckelius mihi non sine animi commitione magna, vestram celsitudinem legisse proximas meas literas; testor Deum, illustrissime princeps, si ego istas non scripsi animo devoto, et sic, ut existimârim, aliter ad mihi proposita scribere me non posse. Dixit enim Eckelius mihi expressè, vestram celsitud[inem] nec velle nec posse me pro ministro suo agnoscere, imò tùm demum velle celsit[udinem] vestram dispicere, an debeam et possim pro praefecto in Epstein haberi, si philosophorum lapidem priùs confecerim, confectum obtulerim. Hîc igitur oro ea humili subjectione et reverentia, qua subditus meritò rogare potest et debet principem suum, ut ipsa vestra celsitdo dijudicet pro summo exquisitoque judicio suo, quo radiat et excellit inter omnes alios, quantum lenta solet inter viburna cupressi, an ego nihilominus invita vestra celsitudine gerere me pro ministro potuerim? Maximè cùm addiderit me officium hoc mereri debere artificio, et nisi lapidem conficiam, expectare et poenam et inclementiam; aut tandem, nisi sub hujusmodi conditione aleam experiri velim, repetere vestram celsitudinem literas praefecturales. Iam autem quis ego eram, qui vellem me obtrudere vestrae celsitudini? Intrudere etiam in officium invita vestra celsitudine! Idque non quia ipse dignus sim et idoneus, neque sponte mea merear aut mereri possim, sed propter artificium chemicum? Et tandem etiam nisi praestem et exhibeam lapidem, expectare vestrae celsitudinis certam indignationem, et inclementiam? Peto igitur, illustrissime princeps, humiliter, ne hoc rerum statu ad inclementiam contra me commoveri velit vestra celsitudo, quia scripsi, me pro mandato vestrae celsitudinis restituere velle praedictas literas, si mihi restituatur obligatio mea reversatis, et dentur insuper literae dimissoriales, quia hoc non scripsi, quòd ego renuntiem, sed quia mihi dixit Eckelius, ut praemissum est paulò antè, quòd vestra celsitudo me pro ministro suo agnoscere nilit. Utcunque autem sit, quia intelligo, me offendisse istis vestram celsitudinem praeter spem meam, quid restat mihi, quàm deprecari? Id quod facio etiam hisce, ut par est, humiliter orans, ut ignoscat mihi celsitudo vestra clementer, quòd ego peccavi inscienter, agnosco autem dolenter, et sciat hoc certo certius, [f. 130v] Etsi nihil unquam á vestra celsitudine remunerationis ergò referre deberem, quòd illi tamen omnem in chemicis meam scientiam libenter prae omnibus aliis principibus totius imperii communicare velle saltem ne eo nomine tanquam chemico servire mihi necesse sit, sed libero ex animo, et pro ea erga vestram celsitudinem dovotione humili et affectione innata, qua vestram celsitudinem tanquam nativum non tantùm principem et dominum meum, sed etiam principeam tantùm tantisque á Deo ornatum et evectum donis prae reliquis aliis omnibus complector et prosequor: certè, illustrissime princeps, primum opus, quia ipse novi tum practicé theoricè, promisi, et quicquid ejus non praestiti, praestare et possum et volo de caetero; secundum autem opus, quia tantùm novi theoricè et non totum practicè expertus sum, quanvis ejus ex natura et consensu philosophorum probatorum infallibili satis certus sim, imò certissimus, nec promittere potui nec debui adhuc, sed ejus tantùm scientiam et communicationem; eventus autem est in benedictione Domini: plantare igitur et adhuc libenter volo, rigare etiam volo, et praestare scientiam meam, quam assecutus sum eo in studio, sed eventum, quia promittere non debeo, rogato Deum in cujus solius manibus est, ut ipse vestrae celsitudini praestet ad honorem et gloriam sui nominis, et vestrae celsitudinis perpetuam prosperitatem, utilitatem, dignitatem & magestatem; vestram celsitudinem humiliter orans iterum atque iterum, ut clementi responso mihi clementer significet, quid de officio fieri velit, et an manere, an dimitti debeam.
Haec ego dum scribo, et ja ja, concludere literas hasce paro, superveniunt vestrae celsitudinis ad Eckelium literae, ex quibus subindicavit mihi Eckelius non obscure, planè resolutionem vestrae celsitudinis hanc esse, ut restituam literas praefecturales et alias vel Eckelius ipsi vel secretario, et recipiam literas meas reversales; et ne molestus sim ulterius vestrae celsitudini. Faciam igitur hoc, ut par est, et libenter et humili cum reverentia petens interim debita subjectione, ut ne gravetur vicissim etiam vestra celsitudo mihi dari literas dimissoriales vel testimoniales, vel ut vocant schrifftlichen abscheidt, denselben wegen meines vntterthenigen [f. 139r] verhalttens, da jch mich hinzubegeben resolvirt vndt entschlossen, vorzulegen habende, ut videant, me bona gratia esse dimissum, idque pro maxima et semper agnoscam et habebo gratia adeoque tali etiam, ut et ubique collaudare velim gratiam istam vestrae celsitudinis, et pro exiguis viribus meis tàm corporis quàm ingenii retribuere quocunque modo potero, commendans hisce vestram celsitudinem cum illustrissima tota domo domino glorae ad felicitatem perpetuam, amen.
Datae Cassellis raptim 13 febr. anno &c. 1612.
Vestrae celsitudinis subjectissimus
Cunradus Schulerus
