|
|
Daniel Georg Morhof,
Polyhistor sive de notitia auctorum et rerum commentarii
1688
|
Text
[Lib. I, Cap. X. De libris mysticis et secretis.]
[p. 93]
[S. 93] Christianorum jam à primis temporibus mystici qvidam in Theosophiâ libri fuerunt. Principem in his locum sibi vendicant decantata illa Dionysii Areopagitae opera de Hierarchia Ecclesiastica, de divinis nominibus, de Theologiâ mysticâ, qvem S. Pauli discipulum esse volunt, multoqve rationum conqvisitarum apparatu, ut genuinum, defendit Petr. Halloix in vitâ S. Dionysii, & qvaestionibus de vitâ & operibus ejus. Nos illam aliis litem dirimendam relinqvimus. Liber verò ille, à qvocunqve demum scriptus sit, rerum divinarum profundissimis meditationibus plenus est. Fuere omni tempore, qvi hujus generis libros scripsere; nullum verò eorum scriptorum feracius est, qvàm hoc & superius seculum. Inter illos numerari prae aliis debet Vir summi ingenii & maxi-
|
[p. 94]
morum meritorum, Theophrastus Paracelsus, qvi & magnam rei medicae & Physicae facem praetulit. Nam uti plerumqve secretioris naturae & Theologiae conjunctae rationes istis scriptoribus fuere; ita clarâ occasione in Theologicas dissertationes dilabitur. Fuere verò post mortem pleraqve ejus ab aliis edita, qvae, si ipse vivus edidisset, fortasse alio habitu se exhibuissent. Qvare nec omnia illa, qvae è schedis ejus publicarunt alii, à morosis Censoribus ad vivum resecanda sunt. Plures etiam ab illo in Theologicis libri sunt postumi, qvam in medicis & Physicis editi sunt. Nam in Bibliotheca Isaaci Vossii penè in omnes Novi Foederis libros commentarios prolixos ab eo scriptos inveni. Similes generis scriptor nostrâ aetate Jacobus Bohmius fuit, Philosophus Teutonicus dictus. Mirabile profectô, viro huic, utut plebejo, ingenium fuit, & singulari animi impulsu agitatum. Ineptè suspiciosi sunt, qvi Pontificii cujusdam technas subfuisse scriptis ejus crediderunt. Ab uno homine & qvidem ab ipso profecta omnia, argunt idem styli tenor, eadem in omnibus rerum conformitas. Si exceperis nonnulla, qvae μυστικώτερα & intricatiora videntur, in plurimis Pythagoraea dogmata λείψανον χρυσοῦ γένους spirare videtur. Ejus Psychologiam in linguam latinam convertit, notisq´; illustravit Angelus Werdenhagen ICtus. Henricus qvoqve Morus judicium de illo mitius, qvam asperiores nonnulli Censores, tulit. Pietatem viri istius nemo hactenus in dubium vocavit. Scripta illa ab homine literarum omnium rudi adornari potuisse, penè prodigio similis res est.
|
Bibliography
Morhof, Daniel Georg (1639–1691):
Polyhistor sive de notitia auctorum et rerum commentarii, Lübeck: Peter Böckmann, 1688, p. 94.
— View at Google Books
here p. 94 with the reference to Paracelsus is erroneously numbered '64'..
Morhof, Daniel Georg:
Polyhistor, in tres tomos ... divisus, ed. by Johann Moller, Lübeck: Peter Beckmann, 1707.
—
VD18 10868984.
— View at SUB Göttingen
here.
