Letter, 1622-12-18, Jacob Alstein to Moritz Landgraf von Hessen-Kassel, KassUB 2chem19.3 15
| Author: | Jacob Alstein |
| Recipient: | Moritz Landgraf von Hessen-Kassel |
| Date: | 1622 December 18 |
| Place: | Oldenburg |
| Pages: | 3 |
| Language: | Latin |
| Editor: | Edited by Julian Paulus |
| Source: | Kassel, UB, 2° Ms. chem. 19[1, f. 15—16 |
| Quote as: | https://www.theatrum-paracelsicum.com/index.php?curid=663 |
| Names: | Otto von Powisch; Christian Fürst von Anhalt; Johannes von Zelting; Christian Hildebrandt |
| Places: | Holstein; Lübeck; Prag; Oberösterreich; Hamburg |
[f. 15r] ὑγι αίνεν Illustrissime et potentissime princeps, domine clementissime, postquam ex Hassia discessi incidi in pessima tempora: in maxima infortunia: nam quam primum Pragam devenio ingruit tumultus iste bellicus, tunc abeo in Silesiam, altero anno revertor quidem, sed cum viderim tumultus istos non sedari, verum magis magisque discedo secundo et abeo Lubecam, ubi incido in vehementissimum morbum, qui cum diu fui conflictatus usque condatu.
Deinde petijt a me quidam nobilis Holsatus (Otto Powisch ) ut se invise..., quod etiam ficj, sed postquam per tres septimanas ... ipsum haeseram incido in febrim forsan ex esu anguillam, tuat motiar abitum et rogo ut me dimitteret ipsi statim mihi curat adornarj equum et ita abeo eques ad 4... milliaria, tunc dico famulo non possum prae languere amplius equitare necesse ut tu conscendat, equum videbo nunc possim paullulum pedes ire, quaero igitur lapidem et descendo vnico tamen pede in tripode remanenti, tunc nescio ... pallium remanet in globulo ephippij ego attrahendo motiar pallium liberare sed propter ponderos talem tam cito cum non potuerim, insequitur me famulus motitantibus manibus: equus ex hac re pertenefactus incipit currere per lampos et [f. 15v] raptat me ad aliquot jugera agni, imo recalcitrando me ad mortem quasi percutit, ita ut pro mortuo me levarunt, nihilominus tamen per gratiam Jehovae post mensem convaluj. Tandem venit Lubecam illustrissimus Christianus Anhaltinus qui retulit Pragam esse captam, ita grassans miles in isto insultu omnia mea diripuit bona omnia mea manuscrbta, omnia clenodia et imagines principum, quas ibi reliqueram, imo in Austria superiorj perdidi 6 lotones mea medicinae apud Johannem de Zelting, ita ut jam nihil habeam praeter meam scientiam. Nunc vero illustrissime principes, largitus est mihi Deus secretum aliquod egregium <..> ex <mercur>io cinabrij, cuius v[estra] c[elsitudo] maximam habet quantitatem, ex solo, solo isto <mercur>io, jste <mercur>ius mortificatur per se sine omnj additione, viuificatur etiam per se sine omnj additione (imo multiplicatur cum suo proprio <mercur>io), postea stat saltem in digestione usque ad albedinem; tunc pono lunam sub tegula (vnter die muffel) et purgo cum saturno, usque dat florem (den blick gibt), hoc facto et signo isto apparente, tunc proijcio aliquot grana de mea medicina <quint>a <luna>, tunc luna fit frangibilis ut instar vitri possit cautum{?}, cuius vna pars tingit sexaginta mille partes <mercur>ij currentis in <lun>am finam: alteram partem medicinae relinquo tam diu in digestione usque [f. 16r] ad rubedinem et pono aurum sub tegula et procedo sicut de luna est dictum: istius med. pars vna tingit tot partes in solem ut 5a. Brevitas temporis non patitur ulterius scribere et explicare. Si nunc v[estra] c[elsitudo] placeret mihi pro huc secreto honorarium aliquod reddere, et illud ipsum in sui ipsius et meam gratiam elaborare et sumtus refundere, tunc poterit v[estra] c[elsitudo] facere ut sciam, litteras autem mittere Hamburgum ad Christianum Hildebrandt, prope templum D. Johanis habitantem. Haec volui ut v[estra] c[elsitudo] cui inservire cujrio sciret.
Valeat ἐπιμηριδὸν et felix novi anni auspicium comprecor Oldenburgj 18 decembr[is] a[nn]o [1]622. Perendie{?} abeo Hamburgum.
V[estrae] c[elsitudinis] obs[ervantissimus]
Jacob Alstein, Comes palatinus
