Dedication, 1567-10-15, Martinus Everaerts to Bruninck van Wyngaerden
| Author: | Martinus Everaerts |
| Recipient: | Bruninck van Wyngaerden |
| Type: | Dedication |
| Date: | 15 October 1567 |
| Place: | Antwerpen |
| Pages: | 11 |
| Language: | Dutch |
| Quote as: | https://www.theatrum-paracelsicum.com/index.php?curid=1952 |
| Editor: | Edited by Julian Paulus |
| Source: | Paracelsus, De Cleyne Chirurgie ende Tgasthuys Boeck, ed. Martinus Everaerts, Antwerpen: Hans de Laet (wed.) 1568, sig. A2r-A7r [BP094]
|
| CP: | Not in Kühlmann/Telle, Corpus Paracelsisticum |
| Keywords: | Paracelsus of Hohenheim; Medicine; Dutch translation; surgery; tinctures; gold; antimony; corals; Latin; High German; physicians; surgeons; cancer; fistula; Galen; Avicenna; Vulcanic art; natural remedies; experience; salts; corrosive; conservations; mineral body; Labyrinth (generated by Chat-GPT) |
| Abstract: | This text discusses the translation of Paracelsus of Hohenheim's medical works into Dutch. Everaert advocates for the importance of Paracelsus' writings, stating that they have the potential to help many sick and afflicted people. Paracelsus' theories and remedies, such as tinctures from gold, antimony, and corals, are considered more effective than the approaches of other physicians like Galen and Avicenna. Furthermore, Paracelsus' reliance on experience and the light of nature is emphasized as the basis of his practice. Everaert also describes Paracelsus' view on surgery, the mineral nature of the human body, and the origin of some diseases from salts. (generated by Chat-GPT) |
| Back to Paratexts Back to Texts by Martinus Everaerts |
[sig. A2r] Edele ende wel geboren Heere, Brunninck van VVingaerden Raet van onsen genadigen Heere de Coninck van Spaignen, &c. ende sijnen Rentmeester generael van Zeelant, Beosterschelt, vvenscht Merten Eueraert alle geluc ende gesontheyt.
Aenghesien dat nv dagelicx meer en de meer bekent worden de Boucken ende Wercken vanden seer excellenten Docteur inder Medicine Paracelsus van Hohenheym/ deur de ghene die nv ter tijdt int licht gecommen sijn so wel inde Latijnsche als Hooghduytsche sprake/ so en heb ick niet connen gelaten sommige van dien ouer te stellen in ons Nederlantsche Duytsche sprake/ eens deels om dat ic die profijtellic ende ooc noot sakelijc vinde/ tot behulp vande allendige gebreckelicke Menschen/ ende eens deels om dat sommige Chirurgiens ende ooc Medecijns/ den welcken de Hooghduytsche sprake niet wel bekent en is/ souden meughen sien ende considereren oft si te rechte desen seer experten Meesters Schriften eer dat sy die verstaen oft versocht hebben/ soo seere verachten.
Ende hoe wel dat sulcke lichtueerdighe Gasten sonderlinghe dit bouck vauder cleyne Chirurgie niet waerdich en zijn te hebben/ om dexcellente secreten ende curen die daer in gheopenbaert werden/ ende oock die Re- [sig. A2v] medien tegen die vreeselijcke ghebreken des Lichaems/ als etende Seeren/ Cancker/ Fistel/ Wolf/ etc. de welcke tot noch toe vande Medecijns ende Chirurgiens hebben ghehouden gheweest voor vngheneselijck/ so hebbe ick nochtans/ ouerdenckende dat de liefde die wy schuldich sijn onsen naesten te beweijsen/ behoort meer geacht wesenn dan de dwaeshyt van sulcke Menschen/ tswelue tot een ieghelicks behulp ende Voorderinghe/ niet willen achterhouden/ ghemerct dat ic daer toe so wel deur tgebot Gods als deur de wet der Naturen verbonden was. Want als Plato seyt/ Wy en sijn niet alleene gheboren voor ons eyghen profijt/ maer deen mensche is ter Werelt gecommen om dauder te helpen ende profijtelic te wesen/ dwelcke in geen sake en mach beter volbracht werden/ dan alsmen die allendighe ghebreckelijcke menschen met alder neersticheyt ende in alder manieren voordert ende behulpich is.
Ouer dertich Jaren oft meer heeft ons Paracelsus selue int Licht ghegheuen zijn groote Chirurgie/ waer in dat hy leert ende te kennen gheeft veel sonderlinghe ende excellente crachen vander Nature/ als de separatie der tincturen vanden Goude/ Antimonie/ Corallen/ etc. (welcke tincturen de formen zijn van de natuerlicke dingen) van haerlieder Licha- [sig. A3r] men ende feces/ welck boeck tot noch toe van luttel Chirurgiens ende Medecijns/ deur datse gheheel inghedroncken zijn vanden ijdelen clap ende langhe schriften derf Heydenen/ aenghenomen ende ontfanghen heeft gheweest/ ende noch veel min verstaen byauenture oft deur ons groote sonden/ oft deur een sonderlinghe voorstenicheyt Gods.
Want veel menschen hebben tselue dat hy van de tincturen geschreuen heeft/ (deur de welcke de ongaue ende ghebreckelijcke menschen meughen ghenesen worden ende ghebrocht tot inden hoochsten graet der ghesontheyt) deur haerlieder fantasticke ende onghefondeerde speculatie verstaen vnade transmutatie der metalen/ ende also meenende te versaden heurlieder onuersaedelijcke giericheyt/ soo hebben sy tegen Nature bestaen onmeughelijcke dingen/ ende daer deur tselue boeck gebrocht in een verachtinge. Nv soude ic wel willen bidden alle de gene die tot uoch toe gelastert hebben tschrijuen ende de maniere van cureren van desen gerechten ende nateurlijcken Medecijm ende Chirurgien/ datse voirt aen soo lichtelich ende sonder consideratie niet en willen ordeelen/ noch verachten zijn boecken ter dat sy die seer wel deurlesen ende verstaen hebben/ hoe wel dattet heden sdaeghs anders gheschiet van veel ghetituleerde Medicijns/ die wt een enckel haet ende nijt/ ende [sig. A3v] deur datse niet en weten de bereydinge vande tincturen ende extracten vande nateurlike crachten ende Arcanen/ ouer al bleeten ende roepen/ Paracelsus met sijn Adherenten en is maer een bedriegher ende verleyder inde Medecijne/ twelcke van henliden seluen metter waerheit wel mach geseyt worden/ want sy deur haerlieder purgatien ende ander Medicinen menich mensche onghestraft den tijt zijns leuens vercorten. Waer toe oock dickwils helpt de slechticheyt van sommighe Apotekers/ die somtijts Aconitum voor swarten Elleborus inde Medicijnen gheadministreert hebben/ hoe dat de selue den siecken becommemmen sijn/ mach een iegelijck man van verstande ordeelen/ Paracelsus en heeft tbereyden vande Medecijnen die hy den siecken gheadministreert heeft/ niet laten staen op sulcke ongheschicte Apotekers/ die Quid pro quo nemen/ maer heeft als een goet oprecht man selue die bereyt/ naer den heysch vande nature vande crancken/ ende qualiteyt vander sieckte/ als by sijns schriften claerder dan den dagh is blijckende/ ende oock sommige menschen die noch leuendich sijn genoech bekent is. Sijn gront en heeft niet ghefondeert gheweest opde gefloreerde ende vercierde woorden van menschen/ maer opt licht der Naturen/ ghelijck in sijn Labirinthus merckelijck blijckt/ deur twelcke hy ons de gerechte Me- [sig. A4r] dicine heeft int licht ghebrocht/ ende tot een waerschouwinge/ de leelike faulten ende misbrycken vande oude Auteurs ontdect ende te kennen ghegheuen/ dwelcke een sonderlinghe iae de principaele oorsaeke is vanden haet die sy hem draghen. Want sy houden de schriften van Galenus ende Auicenna gelooflijcker dan het heylich Euangelie.
Waeromme dat wy wel behooren Godt almachtich te louen ende dancken van sijn goddelijcke gratie/ die hy ghestort heeft in desen seer vermaerden Medicijn/ die ons den rechten gront vander Medecijne/ nv in dese laetste tijden ende ouderdom des Werelts/ ontdect ende met corten woorden te kennen ghegheuen heeft/ welcken gront sedert Esculapius ende Machaons tijden/ oft ten minsten sedert Hippocrates tijden/ heeft verorghen ghebleuen/ deur de ouervloedighe ende langhe schriften van Galenus/ Auicenna/ ende haerlieder Adherenten/ de welcke meer ghesocht hebben haerlieder eygen ende dApotkers profijt/ dan de waerheit ende weluaert oft ghesontheyt vande siecken ende arme gebreckelijcke menschen. Laet ons doch eens wel considereren wat differentie datter is tusschen de schriften Paracelsi ende vanden Galenisten oft heurlieder Adherenten: Paracelsus leert in sijn boecken grondelijck te ghenesen Tfleersijn/ de vallende siecte/ de ge- [sig. A4v] raecktheyt/ Melaetsheyt/ ende meer andere sware siecten ende ghebreken/ ghelijck hi selue ooc met de wercken bewesen heeft/ de Galenisten met haerlieder Adherenten segghen de selue ongheneselijck te wesen/ ghelijck sy oock ghenoch metten wercken laten blycken/ want niemandt van henlieden en heeft oyt sulcx ghedaen/ waer deur mach dit commen? Deur dat sy te vol humeuren zijm/ ende nerghens op en staen/ dan op haerlieder langhe ende versierde schriften/ daer Paracelsus alleene hem sondeert opt licht der natueren.
Ten anderen alle haerlieder voornemen en is niet anders dan groot goet ende rijckdom te verghaederen deur haerlieder langhe ende veel visitatien/ neit wetende voorts te bringen dan een purgatie/ julekpen/ syropken/ clisterien/ ende aderlaten/ wil dat de siecke niet helpen/ soo sijn sy ten eynde van heurlieder Latijn/ ende en weten niet anders daer toe te doene/ dan voorts luttel woorden te gheuen voor veel gelts. Maer desen Medicijns voornemen is ten eersten Godt die eere toe te schrijuen/ daer naer sijnen Naesten behulpich te wesen/ waer in dat rustet de geheele wet ende de Propheten. Hy en gheeft den siecken gheen woorden noch montfluyten/ noch en vult de maghe niet op met veel drancken ende langhe sopoloren/ die de krancke Nature verladen ende noch crancker maken/ maer [sig. A5r] helptse metsaken die opde experientie ghefondeert sijn/ als Tincturen/ Arcanen/ Mysterien/ ende Specifica Naturæ. Wie heeft oyt sulcke eygenschapen van simpelen ghegrondeert ende te kennen ghegheuen ghelijck desen Medecijn? Sijn dat niet excellente dinghen/ als hy seydt de redene waerom dat hy in zijn Recepten sijn Media brenghet/ (als in saluen) die doornen ende splinters naer hen trecken. Ghelijck Asphaltum ende Carabe/ die wt haerlieder eygenschap ende specifike cracht veselingen oft splinters van houte ende dierghelijcke dinghen naer hen trecken/ De ghecoleurde Ametist/ coper ende tin/ Albast/ loot ende steen/ etc. Voorts so verclaert hy hoe dat de Composita sijn ghetransplanteerde dinghen/ wt de specien. Om datmen verstaen soude waer van dat Asphaltum en de Carabe alsulcken cracht hebben ende operatie/ soo seydt hy dat Carabe is een wtghetrocken harst van sijn element: Asphaltum wten swarten Carabe/ Sulfer wten Marcasiten/ Marcasiten wten Calmien/ Calmien wten Calck. De Toupaes een extract wter Martiale mine/ ende is een ghetransplanteert ijser. De Saphyr wten vijfde transplantatie vanden Lazuren/ Der emeraude een ghetransplanteert coper/ Gout een extract van Sulfer/ Siluer van Mercurius/ Mercurius van ghelijcke metalen/ ende soo [sig. A5v] voorts. Maer wat wil ick hier dese secreten der nature aldus verhalen/ gemerct datse hen lieden al Hebreeusch zijn/ ende bouen huerlieder begrijp ende verstant? Want alsmen anders schrijft dan vande humueren daer sij in verdroncken liggen/ soo en weten sy niet wat te segghen is. Dese voorseyde dinghen en mueghen niet gheprobeert worden dan duer de Vulcanische cunste/ dewelcke de formen leert separeren vande materie/ ende tsuuer van zijn feces ende onreynigheyt/ welcke Cunste henlieden geheel onbekent is. Hadden sij half den tijdt in dese Cunste te leeren versteten/ dien sij versteten hebben in te ouerlesen ende leeren de Boecken ende langhe schriften vande Humoristen/ het soude henlieden heerlijcker ende profijtelijcker sijn/ ende den siecken ongelijck gesonder ende nuttelicker: Sy souden oock dan veel beter kennen ende weten te oordeelen differentie die tusschen Paracelsus schriften is ende der Humoristen. Niettemin om dat ick een eynde maken soude van mijn schrijuen/ ende niet passeren de Limiten van een Epistel/ soo sal ick hier met corte woorden besluyten wat dit tegenwoordich Boeck vander Chirurgie inhoudt/ op dat ghi ende een vegelick mercken mach/ hoe bequame nootsakelijck ende profitelijck dattet is voor alle Chirurgiens ende Crancke gebreckelijcke menschen. Ten eer- [sig. A6r] sten so verclaert hi tweederhande Chirurgien want hy scheydet de Cure vande ghebreken ende wonden die van buyten toecommen/ vande ghene die van binnen tlijfwtwaerts comen/ dewelcke hi nochtans beyde begrijpt in een boeck/ duer datse beyde den Jncarnatiuen/ die hi heet Conseruatiuen/ onderworpen sijn. Sijn Theorijcke is/ dat tlichaen minerael is/ ende dat sommige siecten wten Souten haerlie der oospronc nemen. Voorts dat de Souten meugen corrosiuich worden/ waer wt dan spruyten de principaelste ende swaerste gebreken die de Chirurgie mueghen onderworpen zijn. Noch geeft hy te kennen hie hat de Medicijn behoort te verstaen dat Physica/ Theorica ende Chirurgie een Philosophie is/ die op der experientie ghefondeert is/ waer wt de rechte Chirurgien ende Medicijn moet gheboren sijn/ dewelcke oock moet sijn Schoelmeester wesen. Aengaende de proprieteyt van sijn spreken/ soo hout hy dese ordinancie. Tboeck vande Wonden heet hy tboeck vander Mumie/ om dat dat de Wonden duer de leuende Lichamelijcke Muemie moeten ghenesen worden. Tboec vande Sweeren/ heet hy tboeck vanden Balsem/ ende niet vanden Apostuenien/ mits darse duer de natuerlijcken Salsem ghecureer werden. Tboeck vande quade Seeren/ ende dat douders gheheeten hebben vande Cicatricen/ heet hy tboeck vande [sig. A6v] Liqueuren/ duer dat alle Sprones daer onder begrepen worden/ ende duer den Mercurium ghenesen worden. Tboeck vande etende Seeren/ naempt hy Tboec vanden Realgar om datse duer de soere Realgaria ghecureert werden. Den humueren ende complexien engeeft hy geen schult/ noch den binnenste lidtmaten/ als Leuer/ Milte/ Nieren/ Herte/ Herssenen/ Longer ende Galle/ en maect hy gheen oorsake van Sweeren/ maer schrijuet al toe den mineralien Lichame/ een yeghelijc deel op hem seluen alleene. Wat tbliet aen gaet wort tbloet toegeschreuen/ wat tvleesch aengaet den vleesche ende so voorts/ ende gebuerte voorts iet de principale litmaten int generael/ oft een yegelijc op hem seluen/ dat wordt besonder naer den vleesch van sijn eygen Anatomie verclaert. Sijn principael fundament ende gront/ zijn de drie eerste substantien/ Mercurius/ Sulphur/ ende Sal/ daer naer de Anatomie/ ghelijck die van deen Boeck totten anderen genoteert wordt. Jn dit Boeck vander Chirurgie geeft hy te kennen de gherechten gront vande heelsame Olien ende Saluen/ ende veel meer ander excellente dinghen/ die geen menschelijcke inuentien sijn/ maer secreten die hem duer de Gratie Gods gh’inspireert zijn/ soo dat mercklijc blijct dat God almachtich desen Man tot een Medicijn ende Chirurgien geordineert heeft/ [sig. A7r] ende gestelt tot een reformatuer vander Medicine/ die soo langhen tijt duer de Humoristen gecorrumpeert ende verdonckert heeft gheweest. Waer af alle menschen nummermeer Godt genoech gelouen ende ghedancken en cunnen/ die v Eer[..] Heere wil verleenen alle ghesontheyt ende voorspoet. Met haesten geschreuen binnen Antwerpen desen .15. dach van October. 1567.
English Raw Translation
Generated by ChatGPT-4 on 16 March 2023. Attention: This translation is a machine translation by artificial intelligence. The translation has not been checked and should not be cited without additional human verification.
Noble and well-born Lord, Brunninck van Wingaerden, Councilor of our gracious Lord the King of Spain, &c. and his General Treasurer of Zeeland, Beosterschelt, Merten Eueraert wishes you all happiness and health.
Seeing that the books and works of the very excellent Doctor of Medicine, Paracelsus of Hohenheim, are becoming more and more well-known daily, by those who have now come to light both in Latin and High German, I have not been able to refrain from translating some of them into our Dutch language. Partly because I find them profitable and also necessary to help the wretched, sickly people, and partly so that some surgeons and also physicians, who are not well acquainted with the High German language, may see and consider whether they rightly despise the writings of this very expert Master before they understand or have tried them.
And although such frivolous guests are particularly unworthy of this book on minor surgery, because of the excellent secrets and cures that are revealed therein, and also the remedies against the terrible ailments of the body, such as eating sores, cancer, fistula, wolf, etc., which have hitherto been considered incurable by physicians and surgeons, I have nevertheless, considering that the love we owe to our neighbors should be valued more than the folly of such people, not wanted to withhold it for everyone's help and advancement, seeing that I was bound to do so both by God's command and the law of nature. For as Plato says, we are not born for our own profit alone, but one person has come into the world to help and be of use to another, which can be accomplished better in no way than by diligently and in every way assisting and promoting the miserable, sickly people.
More than thirty years ago, Paracelsus himself gave us his great surgery in the light, in which he teaches and reveals many special and excellent powers of nature, such as the separation of tinctures from gold, antimony, corals, etc. (which tinctures are the forms of natural things) from their bodies and feces. This book has been received and accepted by few surgeons and physicians, as they are entirely absorbed in the vain talk and long writings of the pagans, and even less understood, perhaps because of our great sins or a special foresight of God.
For many people have understood what he has written about the tinctures (through which the crude and sickly people may be healed and brought to the highest degree of health) through their fantastical and unfounded speculation as the transmutation of metals, and thus, thinking to satisfy their insatiable greed, they have tried to do impossible things against nature and thereby brought that same book into contempt. Now, I would like to ask all those who have so far slandered the writings and the manner of curing of this righteous and natural physician and surgeon not to judge and despise his books so lightly and without consideration until they have read and understood them very well, although nowadays it happens differently with many titled physicians who, out of sheer hatred and envy, and because they do not know the preparation of the tinctures and extracts of the natural powers and arcana, bleat and cry everywhere that Paracelsus and his adherents are but deceivers and misleaders in medicine, which can rightly be said by them themselves, for through their purgations and other medicines they often shorten the time of life of many people unpunished. The negligence of some apothecaries, who have sometimes administered Aconitum instead of black Hellebore in medicines, also often contributes to this; how these medicines affected the sick can be judged by any man of understanding. Paracelsus did not rely on such incompetent apothecaries, who take Quid pro quo, but as a good, honest man, he prepared the medicines himself, according to the demand of the nature of the sick and the quality of the disease, as is evident from his writings clearer than daylight and is well known to some people who are still alive. His foundation was not based on the florid and embellished words of men, but on the light of nature, as is remarkably evident in his Labyrinth, through which he has brought the righteous medicine into the light and, as a warning, uncovered and revealed the ugly faults and abuses of the old authors, which is a special and indeed the principal cause of the hatred they bear towards him. For they consider the writings of Galen and Avicenna more credible than the Holy Gospel.
Therefore, we should indeed praise and thank Almighty God for his divine grace, which he has poured into this renowned physician, who has now revealed to us the true foundation of medicine in these last times and the age of the world, and has given it to us in brief words. This foundation has remained hidden since the times of Aesculapius and Machaon, or at least since the times of Hippocrates, due to the abundant and long writings of Galen, Avicenna, and their adherents, who have sought more their own and the apothecaries' profit than the truth and well-being or health of the sick and poor afflicted people. Let us consider well the difference between the writings of Paracelsus and those of the Galenists or their adherents: Paracelsus teaches in his books to thoroughly cure pleurisy, epilepsy, paralysis, leprosy, and many other severe diseases and ailments, as he himself has also proven by his works. The Galenists and their adherents claim that these are incurable, as they also show with their works, for none of them have ever done such things. Why does this happen? Because they are full of humors and rely only on their long and embellished writings, while Paracelsus solely focuses on the light of nature.
On the other hand, all their intentions are nothing but to amass great wealth and riches through their lengthy and frequent visits, knowing nothing more to offer than a purgative, a lozenge, a syrup, enemas, and bloodletting. If that does not help the sick, they reach the end of their Latin knowledge and can do nothing more than provide a few words for a lot of money. But the intention of this physician is, first, to ascribe glory to God, and then to help his fellow man, in which lies the entire law and the prophets. He does not give the sick words or flattery, nor does he fill their stomachs with many drinks and long soporifics, which burden and further weaken the sick nature, but helps them with remedies founded on experience, such as tinctures, arcanums, mysteries, and specific remedies of nature. Who has ever grounded and revealed the properties of simples like this physician? Are these not excellent things when he explains why he uses his media in his recipes (like in salves) that draw out thorns and splinters? Like asphalt and carabe, which, due to their properties and specific powers, attract slivers or splinters of wood and similar things, colored amethyst, copper and tin, alabaster, lead, and stone, etc. He also explains that the composites are transplanted things from the species. To understand where asphalt and carabe have such power and operation, he says that carabe is an extracted resin from its element, asphalt from black carabe, sulfur from marcasite, marcasite from calamine, calamine from lime. Topaz is an extract from the martial mine and is a transplanted iron. Sapphire is from the fifth transplantation of lapis lazuli, emerald is a transplanted copper, gold is an extract from sulfur, silver from mercury, mercury from similar metals, and so on. But why do I recount these secrets of nature here, considering that they are all Hebrew to them and beyond their comprehension and understanding? For if one writes anything other than about the humors in which they are drowned, they do not know what to say. Dese voorseyde dinghen en mueghen niet gheprobeert worden dan duer de Vulcanische cunste/ dewelcke de formen leert separeren vande materie/ ende tsuuer van zijn feces ende onreynigheyt/ welcke Cunste henlieden geheel onbekent is. Hadden sij half den tijdt in dese Cunste te leeren versteten/ dien sij versteten hebben in te ouerlesen ende leeren de Boecken ende langhe schriften vande Humoristen/ het soude henlieden heerlijcker ende profijtelijcker sijn/ ende den siecken ongelijck gesonder ende nuttelicker: Sy souden oock dan veel beter kennen ende weten te oordeelen differentie die tusschen Paracelsus schriften is ende der Humoristen. Niettemin om dat ick een eynde maken soude van mijn schrijuen/ ende niet passeren de Limiten van een Epistel/ soo sal ick hier met corte woorden besluyten wat dit tegenwoordich Boeck vander Chirurgie inhoudt/ op dat ghi ende een vegelick mercken mach/ hoe bequame nootsakelijck ende profitelijck dattet is voor alle Chirurgiens ende Crancke gebreckelijcke menschen. Ten eer- sten so verclaert hi tweederhande Chirurgien want hy scheydet de Cure vande ghebreken ende wonden die van buyten toecommen/ vande ghene die van binnen tlijfwtwaerts comen/ dewelcke hi nochtans beyde begrijpt in een boeck/ duer datse beyde den Jncarnatiuen/ die hi heet Conseruatiuen/ onderworpen sijn. Sijn Theorijcke is/ dat tlichaen minerael is/ ende dat sommige siecten wten Souten haerlie der oospronc nemen. Voorts dat de Souten meugen corrosiuich worden/ waer wt dan spruyten de principaelste ende swaerste gebreken die de Chirurgie mueghen onderworpen zijn. Noch geeft hy te kennen hie hat de Medicijn behoort te verstaen dat Physica/ Theorica ende Chirurgie een Philosophie is/ die op der experientie ghefondeert is/ waer wt de rechte Chirurgien ende Medicijn moet gheboren sijn/ dewelcke oock moet sijn Schoelmeester wesen. Aengaende de proprieteyt van sijn spreken/ soo hout hy dese ordinancie. Tboeck vande Wonden heet hy tboeck vander Mumie/ om dat dat de Wonden duer de leuende Lichamelijcke Muemie moeten ghenesen worden. Tboec vande Sweeren/ heet hy tboeck vanden Balsem/ ende niet vanden Apostuenien/ mits darse duer de natuerlijcken Salsem ghecureer werden. Tboeck vande quade Seeren/ ende dat douders gheheeten hebben vande Cicatricen/ heet hy tboeck vande Liqueuren/ duer dat alle Sprones daer onder begrepen worden/ ende duer den Mercurium ghenesen worden. Tboeck vande etende Seeren/ naempt hy Tboec vanden Realgar om datse duer de soere Realgaria ghecureert werden. Den humueren ende complexien engeeft hy geen schult/ noch den binnenste lidtmaten/ als Leuer/ Milte/ Nieren/ Herte/ Herssenen/ Longer ende Galle/ en maect hy gheen oorsake van Sweeren/ maer schrijuet al toe den mineralien Lichame/ een yeghelijc deel op hem seluen alleene. Wat tbliet aen gaet wort tbloet toegeschreuen/ wat tvleesch aengaet den vleesche ende so voorts/ ende gebuerte voorts iet de principale litmaten int generael/ oft een yegelijc op hem seluen/ dat wordt besonder naer den vleesch van sijn eygen Anatomie verclaert. Sijn principael fundament ende gront/ zijn de drie eerste substantien/ Mercurius/ Sulphur/ ende Sal/ daer naer de Anatomie/ ghelijck die van deen Boeck totten anderen genoteert wordt. Jn dit Boeck vander Chirurgie geeft hy te kennen de gherechten gront vande heelsame Olien ende Saluen/ ende veel meer ander excellente dinghen/ die geen menschelijcke inuentien sijn/ maer secreten die hem duer de Gratie Gods gh’inspireert zijn/ soo dat mercklijc blijct dat God almachtich desen Man tot een Medicijn ende Chirurgien geordineert heeft/ ende gestelt tot een reformatuer vander Medicine/ die soo langhen tijt duer de Humoristen gecorrumpeert ende verdonckert heeft gheweest. Waer af alle menschen nummermeer Godt genoech gelouen ende ghedancken en cunnen/ die v Eer.. Heere wil verleenen alle ghesontheyt ende voorspoet. Met haesten geschreuen binnen Antwerpen desen .15. dach van October. 1567.
The aforementioned things cannot be tested except through the Vulcanic art, which teaches the separation of forms from matter, and the purification of impurities and filth, an art that is completely unknown to them. If they had spent half the time learning this art that they spent reading and learning the books and long writings of the Humorists, it would be more glorious and profitable for them, and much healthier and more useful for the sick. They would also be much better able to recognize and judge the differences between the writings of Paracelsus and the Humorists. Nevertheless, in order to bring my writing to an end and not exceed the limits of a letter, I will briefly conclude what this present book on surgery contains, so that you and others may perceive how suitable, necessary, and profitable it is for all surgeons and sick, afflicted people.
First, he explains two types of surgery, distinguishing between the cure of defects and wounds that come from outside and those that come from within the body, both of which he includes in one book, since they are both subject to the Incarnations, which he calls Conservations. His theory is that the body is mineral and that some diseases originate from salts. Furthermore, he believes that salts can become corrosive, from which the most serious and severe defects that surgery can address arise. He also shows that medicine should understand that physics, theory, and surgery constitute a philosophy based on experience, from which the true surgeon and physician must be born and which must also be their teacher.
Regarding the propriety of his speech, he follows this order. The book on wounds he calls the book of Mummies because wounds must be healed by the living bodily Mummies. The book on ulcers he calls the book of Balsam, not of Apostumes, since they are cured by the natural Balsam. The book on bad sores, which the ancients called the book of Scars, he calls the book of Liquors because all sores are included therein and are healed by Mercury. The book on corrosive sores he calls the book of Realgar because they are cured by sour Realgaria.
He does not blame the humors and complexions nor the internal organs such as the liver, spleen, kidneys, heart, brain, lungs, and gallbladder for ulcers, but attributes everything to the mineral body, each part on its own. Regarding the skin, blood is attributed, and so on, and if something concerns the principal limbs in general, or each individually, it is explained according to the flesh of its own anatomy. His main foundation and ground are the three primary substances: Mercury, Sulphur, and Salt, followed by Anatomy, as noted from one book to another.
In this book on surgery, he reveals the true foundation of healing oils and salves, and many more excellent things that are not human inventions but secrets inspired in him by the grace of God. It is evident that God Almighty has ordained this man as a physician and surgeon and appointed him as a reformer of medicine, which has been corrupted and obscured by the Humorists for a long time. All people can never praise and thank God enough for this. May He grant you, Sir, all health and prosperity. Written hastily in Antwerp on the 15th day of October, 1567.
