Dedication, 1572-07-07, Thomas Erastus to Ludwig, Herzog von Württemberg
| Author: | Thomas Erastus |
| Recipient: | Ludwig, Herzog von Württemberg |
| Type: | Dedication |
| Date: | 7 July 1572 |
| Place: | Heidelberg |
| Pages: | 4 |
| Language: | Latin |
| Quote as: | https://www.theatrum-paracelsicum.com/index.php?curid=2784 |
| Editor: | Edited by Julian Paulus |
| Source: | Thomas Erastus, Disputationum de medicina nova Philippi Paracelsi pars tertia, Basel: Pietro Perna 1572, sig. ):(2r–):(3v [BP.Erastus.1572-01]
|
| Back to Paratexts Back to Texts by Thomas Erastus |
[sig. ):(2r] Illvstrissimo Principi, ac Domino, D[omino] Lvdovico Dvci Vvirtenbergensi & Teckensi, Comiti Montis Pelegardi, &c. Domino suo Clementissimo
Qvantvm damni ac mali Germaniæ nostræ attulerit noua Paracelsi ratio medicandi, seu potius carnificinam exercendi, Princeps Illustrißime & Clementißime, satis apertè sentire ac videre incipiunt homines non vecordes, aut propriæ salutis non omnino negligentes. Quippe non se continuit hæc pestis intra vulgares, & nullius conditionis homines, sed in diuitum domos irrepsit, in nobilium & Comitum habitationes inuasit, adeoq́ue ad Principum usque aulas & palatia conscendit. Ego sanê cùm de hac secta primùm audirem, librosq́ue authoris ipsius legere cœpißem, ridendam potius, quàm argumentis refellendam existimaui. Tam sunt enim absurda, monstrosa, inepta, & ab omni tum pietate tum veritate remota, quæ fanaticus præceptor fanaticos docuit discipulos, vt in animum inducere tunc non potuerim, intelligentem et doctum aliquem probaturum. Postquam deinde præ spem & expectationem aduerti nonnullos ex illis, qui in aliqua erant opinione doctrinæ, non tantùm aures præbere, sed inuentorem & authorem tantorum deliramentorum laudare, doctrinæ vel tacitè, vel palàm astipulari, diligentius rimanda mihi omnia putaui, ecquid boni in re noua inueni- [sig. ):(2v] re poßem. Cæterùm quantò maiore diligentia & studio singula obseruo, examino, perpendo, tantò absurdiora apparent omnia. Equidem non arti Medicæ duntaxat iniurium fuiße comperio nouum nouæ sectæ conditorem, verùm etiam philosophiam & bonas artes cunctas euertere, pietatemq́ue simul omnem funditus extirpare conatum deprehendo. Quocirca viris doctrina & virtute clarißimis hortantibus (quibus aliquid in me virium eße visum est) Reipublicæ causa veritatis defensionem contra furores Paracelsicos libenter suscepi. Et in prima quidem parte immanem impietatem eius patefeci, & improbam sceleratamq́ue audaciam pro viribus retudi. In altera principia eius falsa & pietati repugnantia euerti, veramq́ue philosophiam à mendacijs Paracelsicis vindicaui. In hac tertia artem Medicam omnium à Deo nobis traditarum artium castißimam, & maximè tum vtilem tum neceßariam asserere conatus sum. Et cùm hanc sectam cum alijs omnibus, tum maximè diuitibus & Principibus exitiosam perspexissem, Principibus nuncupare disputationes nostras placuit, quò ab hac peste sibi studiosius cauerent. Sanè pharmacis vti se iactitant, multo labore, tempore, sumtu, & ex preciosis rebus præparatis: quæ quia à tenuioris fortunæ hominibus emi nequeunt, omnibus modis in opulentiorum ac Principum familias insinuare sese tentant. Non nescio quot illustres viros quidam ex hoc grege, magna prius accepta pro datis venenatis medicaminibus pecunia, flagitiosè, at impunè tamen confecerint. Cæterùm vt [sig. ):(3r] tuæ Celsitudini hanc partem potißimùm consecrarem, duæ me causæ præcipuè permouerunt. Prior est studium pietatis cum amore insigni erga bonas literas & honestas artes Principe dignas coniunctum. Quod etsi commune tibi est cum alijs, ita nihilominus in utroque es à teneris annis institutus, vt tanquam proprium tibi tribuere poßimus: aut saltem amplißima & optima quæque de tua Celsitudine meritò sperare cogamur. Hoc verò proprium iam est, aut certè cum non multis commune, quòd pestis hæc in aulam tuam, parentisque tui Principis longè sapientißimi penetrare nunquam potuit: quod quidem cognoscere potuerim. Facit hæc res, vt certò mihi persuaserim, me tuæ Celsitudini rem minimè ingratam facturum, si hæc ipsa, quæ prædicabilia omnino sunt, vnà cum alijs tuis virtutibus prædicem. Nec metuo, vt me falsi quisquam coarguat, dum viros præstantißimos tuæ Celsitudinis Medicos, Dominum Iohannem Kulmannum, virum doctrina & experientia clarißimum, & Dominum Paulum Constantinum PhrygionemTemplate:Paul Constantin Phrygio, cùm in alijs operibus medicis, tùm in Anatomicis egregiè versatum, testes habeo locupletißimos. quare non hoc tuam Celsitud[inem] huius libri dedicatione monere volo, vt ex aula tua pietatis pariter & vitæ bonorum hostes Paracelsicos exturbes, quos nunquam ingressos eße scimus: sed multò magis testatum hoc meo facto facere studui quantò sis hac in parte felicior compluribus alijs. Nec dubito quicquam, quin sis operam daturus, vt ex aula tua pariter & imperio, tanquam humanæ vitæ [sig. ):(3v] pestes eliminentur. Deus opt[imus] max[imus] tuam Celsit[udinem] Ecclesiæ ac Reipub[licae] singulare ornamentum conseruet. Amen Heidelbergæ, ipsis Non[is] Iulij, Anno M. D.LXXII.
Tuæ Celsit[udinis] Obseruantiß[imus]
Thomas Erastus.
Apparatus
Corrections
English Raw Translation
Generated by ChatGPT-4 on 16 July 2023. Attention: This translation is a machine translation by artificial intelligence. The translation has not been checked and should not be cited without additional human verification.
