Preface, no date (1571), Thomas Erastus to the Reader (BP.Erastus.1571-01)
| Author: | Thomas Erastus |
| Recipient: | Reader |
| Type: | Prefac |
| Date: | no date [1571] |
| Place: | Heidelberg |
| Pages: | 2 |
| Language: | Latin |
| Quote as: | https://www.theatrum-paracelsicum.com/index.php?curid=2754 |
| Editor: | Edited by Julian Paulus |
| Source: | Thomas Erastus, Disputationum de medicina nova Philippi Paracelsi pars prima, Basel: Pietro Perna [1571], sig. β1r-β1v
|
| Translation: | Raw translation see below |
| Back to Paratexts Back to Texts by Thomas Erastus |
[sig. β1r] Aeqvo candidoq́ve lectori s[alvtem] d[icit] Thomas Erastvs.
Noli putare, candide Lector, nos, dum absurda, inaudita, pernitiosa, & impia Paracelsi dogmata refellimus, simul etiam condemnare, & vituperare, quæ rectè ab eo scripta dictáue perspeximus. Quanquam[c1] enim in eius scriptis perpauca nobis inuenire licuit, quæ probari possint, studium tamen & diligentiam, quam in præparatione medicamentorum certorum adhibuit, nequaquam reprehendimus, sed vehementer commendamus. Præclarè scimus, ipsum artis Distillatoriæ inuentorem non esse. Scimus non minus, remedia, quibus vsus est, ab eo excogitata non fuisse. Laude nihilominus eum sua frustratum non velmus: dum artem Præparandi & distillandi quasi reuocare ad vsum conatus fuit. Quod si hoc solum tentauisset, immortalem sibi apud omnes bonos laudem comparauisset. Dum verò & aliena & non intellecta iniustè, inscitè, impiè conuellere voluit, & pro veris falsa, pro certis incerta, pro rebus somnia, pro pijs & concessis impia scelerataq́ue substituere studuit, tolerari amplius non debuit. Sed de artis Distillatoriæ vsu, & remedijs Paracelsi tum vtilibus, tum noxijs, suo deinde loco, adiuuante Christo Domino, disseremus: in præsentia hoc solum te monere voluimus, nos remediorum artifiosam præparationem non solum non damnare, sed vehementer laudare & prædicare: modo & naturæ corporum nostrorum non aduersentur nimium, & recta veraq́ue methodo vsurpentur. Alterum, quod te rogo, Lector candide, hoc est, ne putes me adeo desipere, quasi Paracelsum vel mea, vel abiectioris ho- [sig. β1v] muncionis refutationis dignum censeam. Tam sunt enim falsa, imò fatua & insulsa, quæ scripsit, vt se ipsa confutent saits. Taceo quod ita secum author vbique pugnat, vt intelligentes non opus habeant oppugnatore alio. Ego quoque non refello omnia, quæ ab eo inscitè falseq́ue sint scripta, sed ea solum examino, quæ prorsus intolerabilia videntur: & ex quorum explicatione fructus aliquis ad Lectorem rediturus videatur. Equidem multa in eius libris reperies, quæ refellere pudens homo nullus velit. Et dubitatum iam olim fuit, vter sit absurdior, qui ridicula & absurda dicit, an qui oratione longiore impugnat. Operam in hac parte prima diligenter dedi, vt ex veris Philosophiæ fontibus propositum demonstrarem, atque Sacrarum literarum euidentibus testimonijs, quibus contradicere nil est alius, quam contra stimulum calcitrare, corroborarem. Sententias aliquando plures ex Paracelsi libris transscripsi, non sine nausea: verum ob id feci, vt, qui adhuc ambigunt, hæsitare desinant. Vale.
English Raw Translation
Generated by ChatGPT-4 on 11 July 2023. Attention: This translation is a machine translation by artificial intelligence. The translation has not been checked and should not be cited without additional human verification.
