Difference between revisions of "Dedication, 1578-04-01, Thomas Erastus to Heinrich Petri, Lucas Gebhardt and Balthasar Han"
(Created page with "{{InfoboxParatext | Author=Thomas Erastus | Anon= | AuthorPresumed= | AuthorPossible= | Recipient=Heinrich Petri; Lucas Gebhardt; Balthasar Han | Type= | Classification= | Date=1578-04-01 | DatePresumed= | Place=Heidelberg | Pages=7 | Language=lat | Editor=Julian Paulus | SourceBP=BP.Erastus.1578-02 | SourceAuthor=Thomas Erastus | SourceTitle=Repetitio disputationis de lamiis seu strigibus | SourcePlace=Basel: Pietro Perna | SourceDatePresumed=1578 | SourceSig=):(2r–)...") |
|||
| Line 5: | Line 5: | ||
| AuthorPossible= | | AuthorPossible= | ||
| Recipient=Heinrich Petri; Lucas Gebhardt; Balthasar Han | | Recipient=Heinrich Petri; Lucas Gebhardt; Balthasar Han | ||
| Type= | | Type=Dedication | ||
| Classification= | | Classification= | ||
| Date=1578-04-01 | | Date=1578-04-01 | ||
| Line 33: | Line 33: | ||
| ID= | | ID= | ||
| CP= | | CP= | ||
| Translation= | | Translation=1 | ||
| KeywordsGPT= | | KeywordsGPT= | ||
| AbstractGPT= | | AbstractGPT= | ||
}} | }} | ||
{{Pagemark|sig|):(2r}} {{MarkupUppercase|Ornatissimis doctrina et virtu|u=v}}{{MarkupAllSmallcaps|te viris D.D.D[ominis] Hen}}<i>rico Petri, Lucæ Gebhardo, Balthasari Hanio, Reipub[licæ] Basiliensis Senatoribus prudentißimis, & Academiæ Patronis et Ephoris dignißimis, Dominis suis summa obseruantia colendis. | |||
{{MarkupInitial|Anni|AllSmallcaps=1}} iam sunt exacti septe{{EditAbbr|m}}, Senatores gravissimi, Scholarchæ prudentissimi & clarissimi, cum vir quidam doctissimus, & pietate singulari ornatissimus quæstionem mihi movit de strigum pœnis. Accidit non multò post, cum à nonnullis excitatus adversus absurda, profana, & prorsus perniciosa Paracelsi{{Index|Name|Paracelsus}} {{Pagemark|sig|):(2v}} dogmatat disputare cœpissem, ut in prima disputationum parte, de Lamiarum quoque arte & viribus disserendum mihi esset. Huic disceptationi cum summi quidam Theologi me hortarentur, ut, qu{{EditAbbr|æ de earundem pœnis antè co{{EditAbbr|n}}scripseram, (viderant enim prius ac probaverant) adiungerem, non gravatè morem gessi. Feci eò libentius, quòd mihi videbar causam propositam illis argumentis probavisse, quæ refelelre conari nemo ausurus esset. Sunt enim ex sacris literis petita, non in animo meo nata. Verùm opinio me fefellit. Inventus enim est vir doctus, qui miseratione infeliciu{{EditAbbr|m}} muliercularum permotus, pio magis, ut arbitror, quàm recto studio earum defensionem suscepit. Nec me inscio fecit, sed ante annos aliquot {{Pagemark|sig|):(3r}} de consilio suo certiorem me reddidit. Ego vicissim ei respondi, non modò non ingratum mihi hoc fore, sed iucundissimum. Quinetiam obtestatus sum, ut, si errare nos videret, audacter nos confutaret. Equidem non de casse aut vitiosa nuce, sed de hominu{{EditAbbr|m}}, pro quibus Christus mortem subire acerbissimam dignatus est, salute agitur: ac proinde non sceleratus solum, verum etiam immaniter impius iustè censeri possem, si crudelem & falsam opinionem humaniori & veriori sententiæ anteponerem. Mori certè malim quovis mortis genere, quàm sciens & prudens, in re tanti momenti errare: præsertim cum error in talibus non sit simplex lapsus, sed periculosus & cum pernicie aliquorum coniunctus. Quam- {{Pagemark|sig|):(3v}} obrem seriò eundem rogavi, ut publicæ hominum salutis causa argumenta sua, quibus meam sententia{{EditAbbr|m}} refelli posse arbitraretur, vel privatim communicaret, vel publicè omnibus expende{{EditAbbr|n}}da proponeret, me, si rectiora docuisset, publice quoq{{EditAbbr|ue}} gratias libenter acturum esse, sive privatim sive publicè erudivisset. | |||
Res est in annos aliquot dilata, & cum nihil sperarem amplius, tande{{EditAbbr|m}} circa principium huius anni tanta ante intentata confutatio prodijt. Ego eam cum avidè perlegissem, & meliora me visuru{{EditAbbr|m}} frustra expecta vissem, mirum est, quàm fuerim de miratus. Nihil enim prorsus, quod quidem momenti alicuius esset, deprehendi, quod non antea solide à me confutatum fuisset. Itaq{{EditAbbr|ue}} sic mecum ratiocinari cœpi: Si vir tan- {{Pagemark|sig|):(4r}} tus, & in hac ipsa quæstione tam exercitatus tot iam annis nihil excogitare potuit, quo vel tua infirmaret, vel sua corroboraret, satis manifestum est, quanta causæ, qua{{EditAbbr|m}} defendis, bonitas sit. Quod ut alij quoque perspicere valeant, placuit totam illam disputationem repetere, & ad obiecta omnia plenius & clarius respondere, ne porrò aliquis temerè de hoc negotio dubitet, aut sententiam nostram velut sacris literis non consentaneam damnet. Si certiora quis ex eisdem proferet, (His enim solis pugnaturum me affirmavi aliàs, & nunc etiam affirmo: cum quid ius Romanum hîc statuat nesciam) non me tantùm immortali beneficio obstrictum reddet, {{Pagemark|sig|):(4v}} sed & Deo rem grata{{EditAbbr|m}} faciet, ac Reipub[licam] utilissimam & necessariam operam navabit. Vbis autem viri dignitate & virtute præstantissimi, hanc operam nuncupare libuit, no{{EditAbbr|n}} unam ob causam. Primum enim nullis alijs rectius dedicari poterit illiusmodi quæstionis explicatio, quàm illis, qui in Reipub[lica] rectione versantur, & iudicijs subinde pr{{EditAbbr|æsident. Quid enim ambigat, quin harum rerum cognitio ad tales maxime spectet? Deinde cum ea sit doctrina & experientia vestra, ut vos potissimum dignos aptos{{EditAbbr|´que}} censuerit nobilissimæ urbis amplissimus Senatus, qui Academiam vestris consilijs gubernetis, conservetis & amplificetis, dubitare nullus potest, quin rectissimè de talibus controversijs iudicaturi sitis. Accedit huc, quòd accepti à vobis ante {{Pagemark|sig|):(5r}} annos plures triginta beneficij memor: qualemcunque grati animi testificationem vobis debeo. Maximè verò diuinctum me vobis reddidit D[ominus] Iohan[nes] Iacobus Grynæus,{{Index|Name|Johann Jacob Grynaeus}} Theologiæ Doctor, affinis charissimus, dum sæpè apud me no{{EditAbbr|n}} solum laudes & virtutes vestras prædicavit, verum etiam vestram beneficentiam erga se ad cœlos usq{{EditAbbr|ue}} extulit. Hunc ego cum non minus me ipso diligam, non possum non vehementer amare & colere, quibus ipsum charum esse intelligo. | |||
Dominus noster Iesus Christus æterni Dei Patris {{EditAbbr|æ}}ternus Filius ὁμοούσιος Sancto suo spiritu vos regat, ac Reipub[licae] & Scholæ incolumes diutissimè conservet. Amen. | |||
<i>Heidelbergæ</i>{{Apparatus|Corr|Heidelbergæ|Heidelbrgæ}} <i>Cal[endis] April[is] Anno M. D. LXXVIII.</i> | |||
{{Apparatus|app=c}} | |||
{{InfoboxTranslation|Model=4|Date=2023-08-16}} | |||
Revision as of 16:56, 16 August 2023
| Author: | Thomas Erastus |
| Recipients: | Heinrich Petri Lucas Gebhardt Balthasar Han |
| Type: | Dedication |
| Date: | 1 April 1578 |
| Place: | Heidelberg |
| Pages: | 7 |
| Language: | Latin |
| Quote as: | https://www.theatrum-paracelsicum.com/index.php?curid=2991 |
| Editor: | Edited by Julian Paulus |
| Source: | Thomas Erastus, Repetitio disputationis de lamiis seu strigibus, Basel: Pietro Perna [1578], sig. ):(2r–):(5r [BP.Erastus.1578-02]
|
| Reprinted in: | BP.Erastus.1579-02 |
| Translated in: | BP.Erastus.1606-01 |
| Translation: | Raw translation see below |
| Back to Paratexts Back to Texts by Thomas Erastus |
[sig. ):(2r] Ornatissimis doctrina et virtvte viris D.D.D[ominis] Henrico Petri, Lucæ Gebhardo, Balthasari Hanio, Reipub[licæ] Basiliensis Senatoribus prudentißimis, & Academiæ Patronis et Ephoris dignißimis, Dominis suis summa obseruantia colendis.
Anni iam sunt exacti septem, Senatores gravissimi, Scholarchæ prudentissimi & clarissimi, cum vir quidam doctissimus, & pietate singulari ornatissimus quæstionem mihi movit de strigum pœnis. Accidit non multò post, cum à nonnullis excitatus adversus absurda, profana, & prorsus perniciosa Paracelsi [sig. ):(2v] dogmatat disputare cœpissem, ut in prima disputationum parte, de Lamiarum quoque arte & viribus disserendum mihi esset. Huic disceptationi cum summi quidam Theologi me hortarentur, ut, qu{{EditAbbr|æ de earundem pœnis antè conscripseram, (viderant enim prius ac probaverant) adiungerem, non gravatè morem gessi. Feci eò libentius, quòd mihi videbar causam propositam illis argumentis probavisse, quæ refelelre conari nemo ausurus esset. Sunt enim ex sacris literis petita, non in animo meo nata. Verùm opinio me fefellit. Inventus enim est vir doctus, qui miseratione infelicium muliercularum permotus, pio magis, ut arbitror, quàm recto studio earum defensionem suscepit. Nec me inscio fecit, sed ante annos aliquot [sig. ):(3r] de consilio suo certiorem me reddidit. Ego vicissim ei respondi, non modò non ingratum mihi hoc fore, sed iucundissimum. Quinetiam obtestatus sum, ut, si errare nos videret, audacter nos confutaret. Equidem non de casse aut vitiosa nuce, sed de hominum, pro quibus Christus mortem subire acerbissimam dignatus est, salute agitur: ac proinde non sceleratus solum, verum etiam immaniter impius iustè censeri possem, si crudelem & falsam opinionem humaniori & veriori sententiæ anteponerem. Mori certè malim quovis mortis genere, quàm sciens & prudens, in re tanti momenti errare: præsertim cum error in talibus non sit simplex lapsus, sed periculosus & cum pernicie aliquorum coniunctus. Quam- [sig. ):(3v] obrem seriò eundem rogavi, ut publicæ hominum salutis causa argumenta sua, quibus meam sententiam refelli posse arbitraretur, vel privatim communicaret, vel publicè omnibus expendenda proponeret, me, si rectiora docuisset, publice quoque gratias libenter acturum esse, sive privatim sive publicè erudivisset.
Res est in annos aliquot dilata, & cum nihil sperarem amplius, tandem circa principium huius anni tanta ante intentata confutatio prodijt. Ego eam cum avidè perlegissem, & meliora me visurum frustra expecta vissem, mirum est, quàm fuerim de miratus. Nihil enim prorsus, quod quidem momenti alicuius esset, deprehendi, quod non antea solide à me confutatum fuisset. Itaque sic mecum ratiocinari cœpi: Si vir tan- [sig. ):(4r] tus, & in hac ipsa quæstione tam exercitatus tot iam annis nihil excogitare potuit, quo vel tua infirmaret, vel sua corroboraret, satis manifestum est, quanta causæ, quam defendis, bonitas sit. Quod ut alij quoque perspicere valeant, placuit totam illam disputationem repetere, & ad obiecta omnia plenius & clarius respondere, ne porrò aliquis temerè de hoc negotio dubitet, aut sententiam nostram velut sacris literis non consentaneam damnet. Si certiora quis ex eisdem proferet, (His enim solis pugnaturum me affirmavi aliàs, & nunc etiam affirmo: cum quid ius Romanum hîc statuat nesciam) non me tantùm immortali beneficio obstrictum reddet, [sig. ):(4v] sed & Deo rem gratam faciet, ac Reipub[licam] utilissimam & necessariam operam navabit. Vbis autem viri dignitate & virtute præstantissimi, hanc operam nuncupare libuit, non unam ob causam. Primum enim nullis alijs rectius dedicari poterit illiusmodi quæstionis explicatio, quàm illis, qui in Reipub[lica] rectione versantur, & iudicijs subinde pr{{EditAbbr|æsident. Quid enim ambigat, quin harum rerum cognitio ad tales maxime spectet? Deinde cum ea sit doctrina & experientia vestra, ut vos potissimum dignos aptosq́ue censuerit nobilissimæ urbis amplissimus Senatus, qui Academiam vestris consilijs gubernetis, conservetis & amplificetis, dubitare nullus potest, quin rectissimè de talibus controversijs iudicaturi sitis. Accedit huc, quòd accepti à vobis ante [sig. ):(5r] annos plures triginta beneficij memor: qualemcunque grati animi testificationem vobis debeo. Maximè verò diuinctum me vobis reddidit D[ominus] Iohan[nes] Iacobus Grynæus, Theologiæ Doctor, affinis charissimus, dum sæpè apud me non solum laudes & virtutes vestras prædicavit, verum etiam vestram beneficentiam erga se ad cœlos usque extulit. Hunc ego cum non minus me ipso diligam, non possum non vehementer amare & colere, quibus ipsum charum esse intelligo.
Dominus noster Iesus Christus æterni Dei Patris æternus Filius ὁμοούσιος Sancto suo spiritu vos regat, ac Reipub[licae] & Scholæ incolumes diutissimè conservet. Amen.
Heidelbergæ[c1] Cal[endis] April[is] Anno M. D. LXXVIII.
English Raw Translation
Generated by ChatGPT-4 on 16 August 2023. Attention: This translation is a machine translation by artificial intelligence. The translation has not been checked and should not be cited without additional human verification.
